Volela sam, oh kako sam te volela
one noci
zvezdane, pune mesecine,
kad nisam imala moci
razlikovati tada radost od gorcine.
Volela sam te te noci tiho
bez glasa,
uzivajuci sto si tu kraj mene,
al svest se u meni burno
zatalasa,
svest voljene, al ostavljene zene.
Palme i cempresi nisu mogli znati
te noci koliko ta ljubi!
Zvezde nisu znale da cu proplakati
od radosti sto si tu
i tuge sto te gubim.
Sjaj zvezda izbledece u osvit dana,
razbice se snovi snivani u noci.
Samo ce oststi u mom srcu rana
koju necu leciti, niti cu to moci.
Milenija Josipovic
|
Arhitektura
